De kracht van dagelijks creëren

Misschien wil je al langere tijd ‘iets’. Misschien wil je een boek schrijven, een eigen bedrijf opzetten, kunst maken, iets belangrijks veranderen in je leven. Of misschien wil je wel iets wat nog niet zo duidelijk omlijnd is.

Maar: het komt er niet van.

Het resultaat is uiteindelijk dat je meer en meer gefrustreerd en ontmoedigd raakt. En van je plannen komt niets terecht. Om dit te doorbreken en je droom wel te gaan realiseren kan dagelijks creëren je helpen. Dit blogartikel kan je helpen om daar vandaag nog mee te beginnen!

Ik hoop dat mijn verhaal je op ideeën brengt en wens je veel inspiratie toe!

Wat is dagelijks creëren?

Dagelijks creëren is elke dag tijd nemen, hoe weinig ook, om zelf iets te maken en zelf iets te bedenken. Met creëren bedoel ik: Niet een taak uitvoeren die iemand anders bedacht heeft, maar zelf je eigen plan trekken en daar handen en voeten aan geven. Elke daad waarin je ‘vanuit niets iets schept’ is creëren. Het maken van kunst is natuurlijk creatief, maar er zijn nog veel meer manier van creëren.

Creëren hoeft niet per se iets van kunstzinnige aard te zijn: creativiteit kan zich op allerlei manieren uiten. Denk aan het creëren van je eigen werk door middel van een zelfstandige onderneming, het schrijven van een boek, het ontwerpen van een training of het starten
van een weblog. Ook kun je – in abstractere zin - het geven van een wending aan je leven of het in gang zetten van een fundamenteel veranderingsproces creatief noemen.

Het mooie van creëren is niet alleen dat er daardoor nuttige en zinvolle nieuwe dingen ontstaan: nieuwe boeken, muziek, kunst, projecten, ideeën, bedrijven, initiatieven, levensinvullingen. Creëren is ook op zichzelf zo ontzettend leuk en bevredigend. Creëren geeft energie, maakt gelukkig en geeft zin aan je bestaan. Je kunt zelfs zeggen: creëren is onze natuurlijke toestand.

Kinderen creëren als vanzelf

Kijk maar naar kinderen. Zodra ze kunnen, creëren ze: Geef een peuter een paar blokken en het gaat bouwen, zet een kleuter op het strand en het gaat graven. Ze hebben nog een ongeremde drang tot ‘zelf doen’, soms tot vermoeiens toe voor de ouders. Er is geen kind dat twijfelt aan zijn talent voor zandkastelen, of dat zich druk maakt over het nut van een dorp van playmobil.

Toch, hoe ouder je wordt, hoe meer je omgeving je de lol van het creëren doet vergaan, en hoe minder vanzelfsprekend het wordt. Je komt in het schoolsysteem terecht waar plotseling je creaties op kwaliteit worden beoordeeld. Je begint met het leren van dingen die een ander voor jou verzint. Loop maar eens een gemiddelde kleuterklas binnen –allemaal dezelfde plakwerkjes aan de muur. En hoe verder je komt, des te meer er testen worden afgenomen om jouw creatieve kunnen om te zetten in cijfers.

Langzamerhand verander je van een creator in een consument, in iemand die ideeën overneemt en regels van een ander navolgt. Je verzint niet zozeer meer zelf vanuit het niets, maar je krijgt iets aangereikt, en dat ga je doen. De afstand tot het zelf creëren wordt groter en groter. Creëren wordt iets wat anderen kunnen. Mensen die werkelijk talent hebben. Mensen die de juiste opleiding hebben afgemaakt. Mensen die zelfvertrouwen hebben.

En in je eigen hoofd kan het steeds vaker klinken:

• Ik ben zo niet, dat lukt mij nooit
• daar ben ik niet geschikt voor
• daar ben ik nou te oud voor
• daar ben ik nog te jong voor
• daar heb ik geen geld voor
• wie zit daar nou op te wachten?
• daar moet ik nog eerst een opleiding voor doen
• of omgekeerd: dan heb ik de opleiding die ik al heb voor niks gedaan

Herken je een van deze dingen? Of denk je wel eens iets dat er op lijkt? Voor je het weet is je vanzelfsprekende vermogen tot creëren opgedroogd, en blijf je achter met een verdrietig of gefrustreerd gevoel. Het verlangen dat je voelt, of de oerdrang tot creëren die je hebt, krijgt niet de plek in je leven die je eigenlijk het liefst zou willen geven.

Je creativiteit weer laten stromen

Dagelijks creëren is een manier om creativiteit weer te laten stromen. Dagelijks creëren doe je – het woord zegt het al – op dagelijkse basis. Of in elk geval op zeer regelmatige basis. Met dagelijks creëren neem je je scheppingsdrang en je creatieve verlangen serieus, en
ruim je er dagelijks tijd voor in. Creëren krijgt weer een hoge prioriteit in je leven.

• Omdat je voelt dat het je opnieuw toe-eigenen van je creatieve kracht fundamenteel is voor je levensgeluk.
• Omdat je intuïtief weet dat het je afhankelijk stellen van wat anderen voor je bedacht hebben niet voldoende voor je is.
• Omdat je weet: als ik niet dagelijks het innerlijke creatieve vuur voedt, dan neemt de taaie werkelijkheid het keer op keer over, en laat ik me teveel afleiden door de waan van de dag.
• En omdat je inmiddels hebt ervaren: op de manier waarop ik nu bezig ben, boek ik geen resultaat.

De acht aspecten van dagelijks creëren

Ik onderscheid acht verschillende aspecten van het dagelijks creëren:

1. Verlangen
2. Ruimte afbakenen
3. Structuur en ritme
4. Bronnen, kennis, materialen
5. Reflectie en verslaglegging
6. Feedback, community en accountability
7. Proces- versus productgerichtheid
8. Dagelijks creëren als meditatie-in-actie

Ik ga ze stuk voor stuk met je bespreken.

1. Verlangen

Het eerste aspect is: verlangen. Het onbestemde gevoel in je binnenste dat fluistert: ‘Ik wil iets’. Een vonk die opspringt. Een kriebel van binnen. Elk creatieproces begint met die creatieve oervonk. Het is de aanleiding voor het hele scheppingsproces. Een kind dat het duin opklimt, de strandopgang overgaat, en dat brede strand en de blauwe zee ziet, voelt de oervonk. Het grijpt de emmertjes en de schepjes, rent naar de vloedlijn en gaat aan de slag.

Soms is die oervonk heel duidelijk. Je droomt al langer van het schrijven van een boek, van het starten van een eigen bedrijf, het maken van kunst. Maar die oervonk kan ook een vaag vermoeden, een stille wens of een verlangen dat de kop opsteekt zijn. Ook het kleine stemmetje dat zegt: ‘Ik wil iets voor elkaar krijgen, iets dat echt van mij is, alleen ik weet nog niet precies wat’ kan het begin zijn van een creatief proces.

2. Ruimte afbakenen

Het tweede wezenlijk aspect voor creëren is: ruimte afbakenen. Wie herkent het niet? ‘Ik heb geen tijd, ik heb een gezin met jonge kinderen, ik heb een drukke baan, ik geef mantelzorg en ik ben al zo moe. Ik kan het niet aan om nog meer te ‘moeten’.’?
In onze overvolle levens, waarin vaak het laatste gaatje vol is gepropt, is het voor iets nieuws vaak moeilijk om ruimte te krijgen en kun je het kleine vonkje van het verlangen niet aanblazen.

In een hoofd dat vol zit met ‘wat er allemaal nog moet’ is geen ruimte voor nieuwe dingen. In een overvol huis waar nog geen hoekje vrij is, heeft creativiteit geen armslag.

Dit tweede aspect van dagelijks creëren kan je meteen ontmoedigen. Bedenk dan, dat de ruimte voor creativiteit maar heel bescheiden hoeft te zijn.

Begin met kleine tijdseenheden 

Begin bijvoorbeeld eens met een kwartiertje per dag te nemen om te brainstormen over een nieuw project. Je kunt in vijf minuten op de achterkant van een visitekaartje een kleine pentekening maken. Je kunt bij wijze van spreken beter te klein beginnen dan te groot.

Liever een tijdseenheid die je zonder problemen kunt ophoesten, dan een grotere tijdseenheid die je leven verder onder druk zet. Vijf minuten in een dagboek schrijven over je plannen – en dan elke dag - is genoeg om het creatieve vuurtje aan te wakkeren. Onbewust zet je dan je ogen en oren open, en ga je signalen opvangen uit je binnen- en buitenwereld die je zullen helpen bij je project. Langzamerhand gaat de creatieve bron weer stromen.

Het mooie is dat de tijdseenheid per dag die je van te voren vaststelt de neiging heeft om te groeien. Je voelt al snel hoe goed het je doet om te creëren, en je gaat vervolgens zoeken naar gaatjes in je dag om de hoeveelheid tijd die je voor het creëren hebt uitgetrokken op te rekken. Misschien ga je minder surfen op internet.

Misschien stop je met iets waar je eigenlijk al minder zin in had, maar waar de macht der gewoonte te sterk was om er mee te stoppen. Of zeg je een keer ‘nee’ tegen iemand die iets van je wil, wat je eigenlijk niet wilt geven.

Overigens: de meeste mensen hebben te weinig tijd. Wonderlijk genoeg kan ook te veel tijd belemmerend en verlammend werken. Als je alle tijd van de wereld hebt, waarom zou je dan nu beginnen? Het gaat daarom om tijd afbakenen: een tijdsspanne waarvan je weet: dat kan ik reëel gezien volhouden, dat gaat niet tegen me werken, dat gaat me plezier en vrijheid opleveren.

Ruimte maken in je omgeving
Ook in fysieke zin is ruimte maken belangrijk. Ook die ruimte mag klein zijn: een hoekje van je bureau, een opschrijfboekje en een luie stoel, een plek met een kop koffie in een café. En ook hier geldt: die ruimte heeft de neiging om te groeien, als je je dagelijks verbindt
aan je creëren. Zodra je creatieviteit gaat stromen, krijg je steeds vaker oog voor de mogelijkheden die er zijn.

Misschien heb je een gesprek met iemand die een atelier wil delen voor weinig geld. Misschien krijg je ideeën om je huis anders in te delen, waardoor er toch meer ruimte is dan je dacht. En het kleine opschrijfboekje kan uitgroeien uit tot een prachtig projectplan in je computer waar je dagelijks aan verder werkt.

3. Structuur en ritme

Onlosmakelijk verbonden met dagelijks creëren zijn de aspecten ritme en structuur.

Ritme
Je creatief ritme is van groot belang. Het maakt je minder afhankelijk van de ups en downs waar je lichaam en geest mee te maken hebben. De ene dag voel je je nou eenmaal lekkerder en optimistischer dan andere dagen. Als je je daarvan afhankelijk maakt, dan ben je slachtoffer van je eigen stemming en gebrek aan inspiratie.

Als je alleen maar je creatieruimte neemt wanneer je inspiratie voelt, ligt het creatieve proces binnen de kortste keren stil. Want de kans is groot dat je regelmatig helemaal niet spontaan inspiratie hebt. Zeker als je allerlei onzekerheden rondom je creëren hebt, dan kan de eerste de beste storm van twijfel je omver blazen. Dan kan een gesprek met een vriend of vriendin die sceptisch is over jouw plannen je de moed in de schoenen laten zakken.

Als je dan geen creatief ritme hebt, is de kans groot dat je daarna moeizaam, of zelfs helemaal niet meer aan de slag gaat.
Het is de kunst om je daar onafhankelijk van te maken. Wat er ook gebeurt, weer of geen weer: jij gaat aan de slag. Je zet je wekker en je doet je ding. Er hoeft niets uit te komen, maar hoe dan ook: jij bent paraat, klaar om de inspiratie op te vangen als die zich aandient.

Structuur
Structuur is net iets anders dan ritme. Met structuur bedoel ik: hoe bouw je het dagelijks creëren in in je dag? Wat voor moment op de dag kies je? Hoe scherm je het dagelijks creëren af van de rest van je leven? Kies zo mogelijk een vast moment op de dag, en kies het moment dat je energie fris is en van de hoogste kwaliteit. Geef als het enigszins kan het dagelijks creëren de hoogste prioriteit in je leven, en ga pas in tweede instantie je mail afhandelen, internetten en reageren op wat andere van je willen.

Inspiratie is het gevolg van aan de slag gaan

Want, maar al te vaak komt de vonk van inspiratie pas, of alsnog, doordat je aan de slag bent gegaan. Inspiratie is geen voorwaarde om aan het creëren te slaan, maar het is meestal juist het gevolg. Zodra je gaat zitten, gaat het toch broeden in je hoofd, komen de kleine ideetjes, krijg je er zin in, en komt van het een het ander.

Het creëren van ritme en structuur geeft je ook een waarachtig zelfvertrouwen, omdat je op jezelf kunt vertrouwen. Je weet na verloop van tijd: ik ben trouw aan mijn intentie, ik laat mijn creatieve project niet in de steek, ik neem mijn verlangen serieus en sta op voor mijn diepste wens. Dat versterkt je gevoel van eigenwaarde en vertrouwen.

Pauzes in het creatieproces

Je creatieve ritme bestaat overigens ook uit: af en toe niet creëren. Pauze nemen, weekenden vrijhouden, dagen vrij nemen van je creatieproces en daar dan ook bewust voor kiezen. En natuurlijk vakantie. Vaak kun je, als je ritme eenmaal gevestigd is, er makkelijker van afwijken. Dan heb je zoveel geproefd van de magie van het dagelijks creëren, dat je creatieproces je niet meer in de steek laat.

Eenvoudigweg, omdat het je leven zoveel leuker maakt. Je ritme hoeft dan ook strikt genomen niet per se dagelijks te zijn. Als dat in jouw schema absoluut niet haalbaar is: wat zou je je dan laten ontmoedigen en te streng voor jezelf zijn? Maar: al te grote afstanden nemen tussen de creatiemomenten is niet bevorderlijk. Dan kun je uit je flow raken en moet je elke keer weer opnieuw opstarten.

Dat is vermoeiend en ontmoedigend. Je kunt voor jezelf kiezen wat een ritme is waar je je echt aan wilt houden. En meteen
in het begin al zul je merken dat dagelijks creëren fantastisch is. Je wilt jezelf geen uitwegen meer geven, omdat je ontdekt hoeveel plezier het creëren je schenkt.

Laat je niet storen
Creativiteit borrelt vanuit een diepe bron. Het is een subtiel proces. Als je toestaat dat mensen je kunnen storen, heb je kans dat de creatieve stroom stokt. Mensen die iets van je willen, overvloedige informatie of communicatie uit de buitenwereld kan je creatieproces maar al te makkelijk stilleggen. Eén vervelend mailtje in je mailbox kan ervoor zorgen dat je hoofd al weer helemaal vol zit en geen ruimte laat om te creëren.

Laat je mailbox dicht. Mail behandelen is ‘reactief’. Iemand wil iets van je, jij moet antwoorden. Daar is natuurlijk helemaal niets
mis mee. Maar als je wilt creëren kan het funest zijn. Hetzelfde geldt voor internet. Internet zuigt. Alles is interessant. Voor je het weet klik je door naar andere sites die allemaal ook interessant zijn. Je verliest je focus en je creatieve energie en tijd lopen weg.

Of je ziet websites van allemaal mensen die eigenlijk met veel interessanter dingen bezig lijken zijn dan jij. En die dat ook allemaal nog adequater lijken te doen dan jij. Waarna de moed je in de schoenen zakt. Natuurlijk kan je in je creatieve tijd internet af en toe nodig om iets op te zoeken. Maar doe dat dan heel gericht en met een waakzaam oog, en sluit je browser zo snel mogelijk weer af.

Want gaan zwerven op internet maakt je reactief in plaats van creatief. Je blokkeert je creatieve bronnen met andermans projecten en andermans informatie, en voor je het weet stokt jouw creatieve stroom, en voel je geen contact meer met je innerlijke vonk. En dat is jammer.

Mensen die iets van je willen
Ook mensen die iets van je willen – live of aan de telefoon – kunnen je creatietijd bedreigen. Een collega die op je deur klopt om iets te vragen. Een kind dat wil weten waar zijn gymspullen liggen. Een telefoonstem die je vraagt of je over wilt stappen naar een ander energiebedrijf.

Voor veel mensen is het op de een of andere manier erg moeilijk zich hier tegen te verweren. De telefoon uitzetten voelt vaak als een moderne doodzonde. Bereikbaarheid is de norm, en jezelf afschermen om toe te komen aan wat er wezenlijk toe doet lijkt eigenlijk niet meer te kunnen – op het asociale af. Je mail niet direct beantwoorden wordt zelden op prijs gesteld. Ook mensen expliciet te vragen om je niet te storen, voelt vaak heel lastig. Je wilt niemand afwijzen, je wilt er graag zijn voor anderen.

Toch is het echt de moeite waard om je tegen inbreuken in je creatieproces te beschermen. Je kunt je collega’s uitleggen waar je mee bezig bent, en dan een briefje op de deur hangen. Aan je partner of kinderen uitleggen dat je met iets belangrijks bezig bent, en dat je er na je creatietijd weer volop voor hen bent. Afspreken met iemand anders dat hij of zij een uur voor je kinderen zorgt, en dat je na dat uur de rollen omdraait. En de telefoon kun je uitzetten.

4. Kennis, ervaring, materialen, bronnen

Als je gaat beginnen met een creatieproces, bots je al snel op tegen de eerste obstakels. Je hebt de juiste kennis niet. Je hebt geen ervaring met datgene wat je wilt gaan doen. Je hebt de juiste spullen niet. Of de spullen zijn nogal duur. Je hebt niet de juiste opleiding. Je kent niet de juiste mensen. Etcetera.

Voor je het weet ben je zodanig ontmoedigd, dat je al niet meer aan het creëren slaat. De remedie hiertegen is om het kennis en ervaring opdoen, het verzamelen van materialen en het zoeken naar bronnen onderdeel te maken van het creatieproces, in plaats van het als voorwaarde te stellen.

Een telefoontje plegen met een potentiële netwerkpartner kun je in je ‘creatietijd’ doen. Uitzoeken hoe iets zit met de ondernemersaftrek, en zelfs op internet gericht prijzen vergelijken tussen verschillende soorten verf is onderdeel van het creatieproces. Zo leer je om geen voorwaarden te stellen aan je verlangen tot creëren. Integendeel: je creëert onvoorwaardelijk.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alles zonder slag of stoot zal gaan. Integendeel. Maar het worstelen, het klungelen, het proberen, het dingen de tijd geven, het roeien met de riemen die je hebt en het doorgaan ondanks de imperfecte omstandigheden maken je tot een sterkere creator. Je laat je niet meer zo snel van de wijs brengen: je zet je creatieproces naar je hand.

5. Reflectie en verslaglegging

Je creatieproces kan vaak iets heel vluchtigs hebben. Niet elke dag ben je met een concreet eindproduct bezig. Nee: het creëren is, zeker in het begin, vaak niet goed vast te pakken noch is het dagelijks resultaat in duidelijke concrete termen uit te drukken. Je kunt een week lang intensief met je creatieproces bezig zijn geweest en voor je gevoel grote stappen gezet hebben. Maar de week erna, als je even wat minder gaat of je net even niet zo lekker voelt kun je toch denken: ‘Waar sloeg dat eigenlijk allemaal op? Wat heb ik nou eigenlijk allemaal gedaan?’.

Een gebrek aan zichtbaar resultaat kan je dan opbreken, of zo moedeloos maken dat je het bijltje erbij neer gooit. Op zo’n moment is het heel waardevol als je, liefst elke dag, voor jezelf verslag hebt gedaan van je creatieproces. Dat je opgeschreven hebt wat je tijdens je creatietijd hebt gedaan, wat je bevindingen waren, wat je hebt geleerd.

Je kunt ook opschrijven hoe je je erbij voelde: of het je tegenviel, of je het moeilijk vond, of dat je juist in een flow zat. Daarnaast is het vaak fijn om alvast op te schrijven, wat de volgende stap is. Wat wil je de komende creatietijd gaan doen? Zo creëer je een doorlopende ‘creatielijn’. Dat helpt je om de volgende dag niet helemaal opnieuw te hoeven opstarten. Je kunt direct aan de slag.

Ook als je door omstandigheden je creatieproces een tijd stil heeft gelegen, kan zo’n verslag het heel veel makkelijker maken om de draad weer op te pakken. Je leest door wat je de laatste paar dagen of weken hebt gedaan, en je kunt weer door. Je kunt je creatieproces opschrijven in een schriftje of in je computer, of op een besloten dan wel openbaar weblog. Wat voor jou het prettigst is.

6. Verbinding: community, feedback en accountability

Het zesde aspect is het onderhouden van verbindingen. Creëren kan namelijk als een eenzaam proces voelen. Zeker in het begin, als je eigenlijk nog helemaal niet weet waar je mee bezig bent, en er soms nog nauwelijks woorden aan kunt geven, is het enorm behulpzaam als je weet dat er mensen zijn die je steunen in je creatieve proces.

Community, feedback en accountability hebben alle drie te maken met niet in een luchtbel creëren, door verbindingen te onderhouden als het gaat om je creatieproces. Het kan het verschil zijn tussen doorgaan of het bijltje erbij neer gooien.

Community

Community kun je vertalen met iets als ‘gemeenschap’. Het betekent dat zelfs als je in je eentje aan je creatieve project zit te werken, er één of meerdere mensen zijn die ervan weten. Als die zelf ook zelf met hun eigen project bezig zijn is het helemaal mooi. Dan kun je elkaar inspireren, steunen als dingen tegen zitten en successen delen als het goed gaat.

Feedback

Feedback kan heel prettig en inzicht gevend zijn. Van liefdevolle en steunende feedback kun je heel erg veel van leren. Het kan je creatieproces enorm versnellen en de goede kant op sturen. Het is, zeker in het begin, wel belangrijk dat je feedback zoekt van mensen die er achter staan wat je doet en die je willen steunen. Destructieve feedback van mensen die enkel maar vraagtekens hebben bij hetgeen je doet kan je zeker in het begin volledig onderuit halen.

Accountability

Accountability betekent in het Nederlands ‘rekenschap afleggen’. Dat klinkt nogal streng - alsof je op het matje moet komen. De hier bedoelde, vriendelijke vertaling is dat je iemand anders met regelmaat van je vorderingen vertelt, zodat je niet in het luchtledige bezig bent. Het helpt je om ergens naar toe te werken werkt. Die persoon rekent op je, wil graag je verhaal horen en wil je steunen om door te zetten, en dat maakt het altijd makkelijker om tot een concreet resultaat te komen.

7. Proces- versus productgerichtheid

Vaak begint creëren met al een idee van het resultaat in je achterhoofd, al is het nog zo vaag. Je wilt iets maken, je wilt ergens komen, je wilt iets voor elkaar krijgen. Als je dagelijks gaat creëren kan dat eindresultaat een soort baken zijn waar je je op oriënteert. Maar zodra je aan de slag gaat, richt je je volledig op het proces. Je mag los laten dat je per dag of per week een bepaald resultaat moet behalen. Wel verbindt je je eraan om elke dag lang een bepaalde tijd te creëren – lang of kort, met of zonder resultaat, dat maakt niet uit.

En dat is fijn! Soms gaat het creatieproces namelijk helemaal niet voorspoedig. Of het gaat via een omweg, of je waarneming is op dat moment gekleurd. Als je dan puur op resultaat gericht bent, dan lijkt die dag een ‘verloren dag’. Maar als je gericht bent op het proces, dan kun je die dag tevreden zijn. Want je bent gaan zitten, je hebt je tijd die dag aan creëren besteed. En dus heb je je echte doel voor die dag gehaald.

Focus op het proces

Het mooie van focussen op het proces, is dat je je toewijding aan het proces zelf in de hand hebt en die aan het product niet. Jij kunt gewoon elke ochtend gaan zitten, klaar om aan het werk te gaan. Daar ben je zeker van. Maar of je daadwerkelijk tot een fatsoenlijk eindproduct gaat komen, daar ben je natuurlijk niet zeker van. In mijn opvatting van dagelijks creëren hoeft dat ook niet.

Voor je zelf als voorwaarde stellen dat je een goed resultaat gaat leveren, levert spanning op. En die spanning haalt nu net je creatieve intelligentie onderuit – en daardoor boek je paradoxaal genoeg juist minder resultaat. Als je jezelf toestemming geeft om te falen, te dwalen of op een heel ander punt uit te komen, kun je je ontspannen, en kan je ware creativiteit zijn gang gaan.

Dit is natuurlijk flexibel. Op bepaalde momenten in het creatieproces kan een keiharde deadline heerlijk en soms zelfs onontbeerlijk. Dan kun je puur naar het resultaat toewerken, en ga je de vruchten plukken van je Dagelijks creëren. Als je alleen op deadlines en op productie gericht bent, wordt je creëren daarentegen oppervlakkig van aard. De diepere lagen van je creativiteit worden niet aangeroerd, en de producten die daaruit voortkomen zullen vaak minder oorspronkelijk, verfijnd en authentiek zijn.

8. Dagelijks creëren als meditatie-in-actie

Het laatste aspect van dagelijks creëren is er tegelijk de basis van. Ik noem het meditatie-in-actie.
Dagelijks creëren gebeurt op het punt waar het spiritualiteit en het alledaagse elkaar raken. Dankzij de vonk van inspiratie kan er iets ontstaat dat werkelijk oorspronkelijk is. Maar zonder de aardse vorm van er dagelijks mee aan de slag te gaan krijgt de vonk van
inspiratie een kans om te gaan gloeien en een vuur te worden.

Als we denken aan spiritualiteit, of aan een diepere ervaring van het leven, dan koppelen we dat vaak aan dingen die in stilte gebeuren. In meditatie, in de natuur. Heel begrijpelijk: het is vaak moeilijk om voeling te houden met de ‘zijnskant’ van het bestaan midden op de snelweg, aan de computer of met een deadline in het vooruitzicht.

Toch is dat jammer. Want het maakt een kunstmatige scheiding tussen spiritualiteit en dagelijks leven, tussen contemplatie en actie, tussen zijn en doen. Met kwalijke gevolgen voor beide kanten. De scheiding zorgt er voor dat het spirituele leven gaat zweven, dat het niet meer zoveel te maken heeft met het leven van alledag.Aan de andere kant zorgt het ervoor dat het dagelijks leven verdroogt en verzakelijkt, en niet meer gevoed wordt door de diepe geïnspireerde vonk die alles initieert.

Wat zou het prachtig zijn als spiritualiteit en aardse realiteit elkaar volledig zouden doordringen, en bij elkaar zouden horen als een pot en een deksel, als twee kanten van dezelfde medaille?

Het dagelijks creëren kun je daarom zien als een meditatieve daad. Net als een monnik gaat zitten voor de dagelijkse meditatie of de dagelijkse gebedsdiensten ga jij zitten voor je dagelijkse creatiemoment. Zonder eisen, zonder verwachtingen, maar met een open geest en met volle toewijding. Alleen van daaruit kan werkelijk intelligente en oorspronkelijke actie ontstaan.

Maak ruimte voor dagelijks creëren

Ik hoop van harte dat mijn verhaal je kan inspireren om je verlang om te gaan creëren de ruimte te geven en er op dagelijks basis mee aan de slag te gaan. Laat de oervonk die in je brandt oplaaien! Schep ruimte in je leven, en maak tijd voor dagelijks creëren. Al is het maar vijf minuten per dag. Het is zonde als die vonk zou uitdoven door de waan van alledag of het idee dat het allemaal toch niet gaat lukken.
Mocht je willen laten weten wat dit dagelijks creëren je brengt? Dat hoor ik graag! Misschien heb je er vragen over? Van harte welkom.

Creëer elke dag!

Misschien zeg je na het lezen van dit artikel: ik zou graag ondersteund worden om het creatieproces in gang te zetten en het vooral ook dóór te zetten! Ik begeleid je graag op het creatie-pad.

30 Dagen Mindset Challenge

Sindskort heb ik een nieuw online coachingsprogramma ontwikkelt waarbij je jezelf 30 dagen lang uit gaat dagen met goede, persoonlijke vragen waardoor je nieuwe inzichten gaat krijgen in jezelf.

Dit traject geeft inhoudelijke verdieping aan je creatieproces, biedt je structuur, en zorgt voor accountability en feedback.
Het traject is zeer intensief. Je besteedt zelf erg veel tijd aan het traject, en het levert je daarom ook verhoudingsgewijs erg veel op.
Heb je belangstelling? Klik dan op onderstaande link of neem contact met me op.